Ode aan de open vraag!

Als er iets is waar onze kinderen, mijn man en ik, echt niet mee om kunnen gaan, zijn het wel vragen waarbij je enkel en alleen ja of nee mag antwoorden. Bij enquêtes of vragenlijsten bijvoorbeeld, of zo nu en dan in een gesprek. Verschrikkelijk gewoon!

Zo kreeg ik vandaag twee vragenlijsten van de GGD opgestuurd voor de periodieke gezondheidscontrole op school (schoolarts).
Een vragenlijst moet ik invullen, de andere dient door mijn dochter ingevuld te worden.
En ja hoor, ik vreesde het al: Weer alleen ja/nee antwoorden aankruisbaar!

WIJ KUNNEN NIET IN ALLEEN MAAR JA OF NEE ANTWOORDEN!!
Onmogelijk! Iets is nooit alleen maar ja of alleen maar nee. Er zijn honderden nuance verschillen.

O, dit wordt weer een hele zware dobber.... Ik zie het nu al voor me, ik in gesprek met mijn dochter om dit formulier 'even' in te vullen: 'Goh, zit je lekker in je vel? Ja of nee?''
'Tja mam, eergisteren had ik zo lekker geslapen en we hadden zoveel lol op school. Maar gisteren was ik echt heel erg chagrijnig. Ik had ruzie gehad met mijn vriendin, en vandaag had ik hoofdpijn....'
JA of NEE!
'Goed, volgende vraag: Voel je je gezond? ja of nee?''eeeeh, vorige week niet, want toen had ik zo'n last van mijn allergie, tranende ogen en zo en hoofdpijn. En ik was zoooo moe!'Maar vandaag voel ik me wel fit, en eigenlijk ben ik verder volgens mij wel aardig gezond.'
JA of NEE!

Het is gewoon niet te doen voor ons, dit type vragen beantwoorden. Los van de nuances is er nog een probleem: wat is de maatstaf? Want dit is immers altijd subjectief? 'Als er bv. gevraagd wordt:  'zit je lekker in je vel? 'Wordt er dan vanuit gegaan dat als je 'ja' antwoord dat je altijd blij bent, en nooit een boze of chagrijnige dag hebt? Of zit je ook al lekker in je vel als je 5 dagen van de week blij bent en twee dagen een rothumeur hebt? En slaat 'lekker in je vel' dan alleen op je psychisch welbevinden, of ook op je lichamelijk welbevinden? Of beiden?
En als je normaal gesproken tevreden bent, maar op dat moment net iets vervelends hebt meegemaakt waardoor je neerslachtig bent....?

Pffffff, vermoeiend en vervelend hoor, dit soort vragen!

Bij deze pleit ik voor open vragen. Heerlijk! Ruimte voor nuances, eigen inbreng, nadenken en meedenken. Ik droom van een wereld met alleen maar open vragen (niet erg realistich, maar goed, een mens mag dromen..) Ode aan de open vraag!

Pasen

Nog een aantal dagen en dan is het Pasen. Onze kinderen genieten er altijd van, net zoals ik. Paastakken volhangen met felgekleurde versiersels, paasknutsels maken, eieren beschilderen. Heerlijk, dat lente-gevoel dat je dan opeens krijgt. Onze kinderen zijn vooral dol op het eieren zoeken, daar vragen ze de laatste week iedere dag naar. We gebruiken altijd chocolade-eitjes, en ieder kind krijgt een eigen kleur om te zoeken. Vinden ze alle eitjes ( en natuurlijk vinden ze die, zo niet krijgen ze wel stiekem hulp), krijgen ze een beloning.
Ik geniet in deze dagen vooral erg van de Matteüs Passion van Bach. Iets wat sommige van onze kids dan weer wat minder vinden....

Afgelopen week heb ik met de meiden paaseieren gemaakt van draad en behangerslijm. Erg leuk om te doen en een heel mooi resultaat. ( alleen onze jongen weigert mee te doen: hij komt regelmatig onder de modder thuis, geen probleem, maar behangerslijm vind hij vies......)

Nodig: ballonnen, wol, behangerslijm, veertjes, kuikentjes
Blaas een ballon op , doop wollen draden in de behangerslijm en drappeer deze helemaal rondom de ballon, Kris kras door en over elkaar. Een dag laten drogen, ballon kapot prikken, een draad erdoor om op te hangen en vervolgens opvullen met wat veertjes en kuikentjes. Een heel leuk en vrolijk gezicht!

Proefjes en experimenten

Ik heb al een aantal keer proefjes gedaan met kinderen. Zowel in een plusgroep, tijdens de workshops in de HBG groepen als gewoon thuis. En iedere keer weer is het echt een succes. Vaak kun je al met de meest eenvoudige materialen hele leuke,verrassende en leerzame proefjes doen.
Een paar voorbeelden:

- Neem een glas water en een punaise zonder plastic. Als je de punaise voorzichtig met de punt naar boven op het water legt, zal deze blijven drijven. Doe vervolgens een druppel afwasmiddel in het water, en de punaise zal zinken. Dit komt omdat de oppervlaktespanning van het water doorbroken wordt.

- maak een prop van papier en stop dit in een glas. Zorg dat het papier wel een beetje klemt. Zet het glas vervolgens op zijn kop in een emmer of pan met water. Als je het glas vervolgens weer optilt en omdraait, is de prop papier nog droog. 

- neem een lege plastic fles, doe een ballon over de opening (blaas hem wel eerst een keer op en laat hem dan leeglopen). Houdt de fles onder warm stromend water. De ballon zal groter worden ( warme lucht zet uit). Wanneer je de fles onder koud water houdt, zal de ballon weer krimpen.

Talloze leerzame proefjes , met uitleg, zijn te vinden op de website www.proefjes.nl

Een echte aanrader!

Uitdaging: Op school maar ook thuis

Onze kinderen vergen nogal wat van ons als ouders. ' hoe zit dit, waarom is dat...?' Al die vragen waar ze uiteraard antwoord op willen! Omdat je als ouder ook niet overal antwoord op heb duik je dan regelmatig weer met je neus in een boek om iets op te zoeken of Google je je suf.

Maar ook als het gaat om gezinsactiviteiten:met de zoveelste wandeling of het zoveelste spelletje nemen ze niet zonder meer genoegen. In ieder geval niet die van ons! En dus peins ik me weer suf over leuke, interessante bezigheden die we als gezin kunnen ondernemen.

En stiekem ben ik daar wel blij om, want hierdoor houden ze me scherp, blijf ik iedere dag nieuwe dingen leren en ontdekken en doen we samen als gezin de leukste dingen.

Omdat het niet altijd even makkelijk is om als ouder weer een activiteit te verzinnen, of omdat soms simpelweg de inspiratie even weg is, zal ik op dit blog van tijd tot tijd activiteiten beschrijven die onze kinderen erg aanspreken. Ik hoop dat deze tips nuttig zullen zijn.

hoogbegaafdheid: een delicaat onderwerp

Toen ik in 2000 voor de klas kwam te staan als beginnend leerkracht, had ik geen notie van wat hoogbegaafdheid inhield. Zowel op de pabo, als op de school waar ik werkzaam was, was er nooit aandacht besteed aan dit onderwerp.

Gelukkig is dit nu wel anders, en komt er steeds meer aandacht voor, zowel in de samenleving als in het onderwijs. Dit is hard nodig, want HB is echt geen luxeprobleem. Het intelligentie-aspect is slechts een fractie van wat HB inhoudt, er is zoveel meer. Kinderen die hoogbegaafd zijn ervaren dingen anders, voelen dingen anders, zijn vaak erg perfectionistisch, hooggevoelig, hebben een enorm rechtvaardigheidsgevoel, enz. Door de complexiteit van denken en zijn ervaren ze vaak veel problemen. Zowel op school als in de samenleving.

Wanneer een kind zwakbegaafd is of een verstandelijke beperking heeft, zal niemand ontkennen dat dit kind hulp en begeleiding nodig heeft. Normaal regulier onderwijs zal niet zonder meer te volgen zijn, er zullen in ieder geval aanpassingen nodig zijn. Ook het zich zelfstandig handhaven in de maatschappij zal niet zonder horten en stoten gaan.
Maar wanneer je je bedenkt dat hoogbegaafde kinderen dezelfde afwijking in IQ hebben (vaak nog groter), maar dan naar boven, dan wordt het vanzelf duidelijk dat ook deze kinderen problemen ondervinden en hulp nodig hebben.

Helaas wordt de huidige aandacht voor HB ook wel eens verkeerd uitgelegd door de sceptici. ' eerst hadden alle kinderen opeens ADHD, nu zijn ze opeens allemaal hoogbegaafd. Nou, vroeger waren kinderen gewoon druk of slim en toen was het ook goed.....'

Tja, vroeger jaagde de mens zelf en bereidde de mens zijn voedsel boven een zelf aangelegd vuur, en toen was het ook goed, dus waarom zouden we eten kopen in de supermarkt en koken op het fornuis?;-)

Natuurlijk is er geen explosieve groei van HB kinderen, ze zijn er altijd al geweest. Maar door de
vooruitgang en onderzoek en ervaringen hebben we gelukkig steeds meer handvaten om deze
kinderen te helpen met de problemen waar ze tegenaan lopen!

Een tijd geleden zag ik op TV een professor die honend meldde dat hij hoogbegaafdheid een verschrikkelijk woord vond, een vervelend fenomeen en dat dat meteen geschrapt zou mogen worden. Ik kom dit soort meningen wel eens vaker tegen, en vraag me dan altijd af of deze personen dan ook niet in zwakbegaafdheid geloven, of in IQ in zijn algemeenheid?

Of zouden deze uitgesproken meningen dan misschien toch iets te maken hebben met de afwijking naar boven, in plaats van naar beneden? 

Ik verwonder me iedere keer weer over de emoties die dit onderwerp schijnbaar met zich mee brengt.

Van tijd tot tijd merk ik hoe delicaat dit onderwerp blijft. In gesprekken met anderen zal ik nooit zelf het onderwerp op HB brengen, maar soms kan ik er niet omheen. Dan wordt er bv. gevraagd naar de school van onze kinderen , en aangezien ze in een andere stad naar school gaan , wekt dat vaak
nog meer vragen op. Het is nogal eens gebeurd dat mensen bij het woord hoogbegaafdheid spontaan

over iets anders begonnen of me gingen ontlopen, het onderwerp duidelijk ongemakkelijk of vervelend vonden.

Ja, HB houdt inderdaad in dat iemand een hoog IQ heeft, maar wanneer je iemand verteld dat je kind HB is, betekent dat niet automatisch dat je aan het opscheppen bent of zegt dat je kind beter of leuker is. Er zijn zo ontelbaar veel aspecten die iemand leuk, bijzonder en uniek maken. En een hoog IQ betekent niet hetzelfde als succesvol.

Ik ben regelmatig trots op mijn kinderen, maar niet omdat ze HB zijn. Zo zijn ze geboren, het is niet iets wat ze ' verdiend ' hebben. Dus nee, niet daarom. Als ik trots op ze ben, ben ik trots op ze omdat ze ergens hun best voor hebben gedaan, als ze inzet hebben getoond, wanneer ze aardig zijn of iemand hebben geholpen, enz.
Hun hoogbegaafdheid is geen garantie dat ze zich zullen ontwikkelen tot succesvolle of sociale, leuke, aardige mensen. En andersom zijn er ongelooflijk veel innemende, succesvolle en sociale
mensen die niet HB zijn.

Maar soms , van tijd tot tijd, merk ik dat ik toch wel behoefte aan heb over de hoogbegaafdheid van onze kinderen te praten. Het is soms pittig, onderdeel zijn van een HB gezin. De intensiteit van prikkels en emoties, de intensiteit van hun leergierigheid, vragen en het alles willen weten en begrijpen. Maar ook de problemen die zich van tijd tot tijd voordoen, zowel op school als sociaal.

Gelukkig zijn er ook veel mensen die een stuk minder snel (ver)oordelen en de problematiek rond HB wel degelijk serieus nemen! Ik ben erg dankbaar voor hun begrip. Ook ben ik  ontzettend blij met de inzet van de leerkrachten van onze kinderen. Zij accepteren ze zoals ze zijn en dagen ze uit, zetten ze aan tot nadenken en helpen ze bij het opbouwen van hun zelfvertrouwen. Dankzij hun gaan onze kinderen weer graag naar school, iets wat in het verleden voor ons niet mogelijk leek.
Voor mij zijn ze echte helden.

Net zoals alle mensen die niet meteen oordelen, maar de wereld en alles om hun heen met een open geest tegemoet treden. Zij maken de wereld een stukje mooier.